Aleksandra Zbroja, Mireczek

Pijany rodzic jest zawsze chujem

Powieść Aleksandry Zbroi ściągnęła na siebie moją uwagę, kiedy znalazła się wśród 10 najlepszych książek roku 2021 Magazynu Książki. Podobał mi się opis – mówienie o arcytrudnych tematach bez zbytniego użalania się nad sobą, z pewnym dystansem, a może nawet ciekawością.

Szczęśliwie temat alkoholizmu jest mi obcy i wychowywałam się w zdrowej, normalnie funkcjonującej rodzinie. W najbliższym otoczeniu ekscesy alkoholowe zdarzały się rzadko, więc doświadczenia młodej dziennikarki czytałam z rosnącym zdumieniem, a potem przerażeniem. Mireczek to bolesna próba poradzenia sobie z traumami dzieciństwa, wstydem za obszczanego, śmierdzącego żula, jakim był jej ojciec, próbą spojrzenia poza alkohol – kim mógłby być Mirosław Zbroja, gdyby się nie zapił. Kim był w dzieciństwie, kiedy zaczął pić, co spowodowało, że się zatracił? To właśnie ten element – poszukiwanie utraconego ojca, odkrywanie go we wspomnieniach jego znajomych z młodości, jego matki, jej samej, jest największą wartością książki. Mireczek stał się tylko kłopotliwym degeneratem, zniknął jako człowiek, mąż, ojciec, pracownik czy syn.

Ja odczytałam tą książkę jako próbę autoterapii – wyrzygania z siebie strasznych wspomnień, oskarżeń, próbę rozliczenia z przeszłością. Próbę rozprawienia się z przeszłością, sięgnięcia do swoich korzeni, uwolnienia się od pewnych demonów. Dla mnie książka wstrząsająca, bardzo smutna, trudna, bolesna, prawdziwa.

Zwraca uwagę język autorki – pisarka nie przebiera w słowach, często jest wulgarna (jak choćby zdanie kończące książkę), o ojcu pisze używając obrazowych przymiotników. Sądzę, że dla czytelników, którzy mają podobne jak Zbroja doświadczenie, to będzie ważna, może nawet wyzwalająca książka. Dla osób szczęśliwie niewtajemniczonych w taką traumę to nadal książka ważna – poruszająca temat tabu (jednak jesteśmy wychowywani w szacunku do rodziców), ogromny problem alkoholizmu w Polsce, temat przemocy, bezradność dziecka i jego poczucie winy (wzmacniane zresztą przez komentarze rodziców) czy rozpad rodziny i krzywda dziecka.

W moich oczach lektura obowiązkowa. Trudna, nieprzyjemna, smutna, bolesna, ale obowiązkowa.

 

Moja ocena: 7/10

 

Aleksandra Zbroja, Mireczek

Wydawnictwo Agora

Warszawa 2021

Lektor: Anna Dereszowska

Czas trwania: 6h 46min

ISBN: 978-83-268

__________________________________________________________________________

A drunk parent is always a prick

Aleksandra Zbroja's book attracted my attention when it was among the 10 best books of 2021 by Książki Magazine. I liked the description - talking about extremely difficult topics without too much self-pity, with some distance or even curiosity.

Fortunately, the topic of alcoholism is foreign to me and I was brought up in a healthy, normally functioning family. Alcoholic excesses rarely happened in my immediate surroundings, so I read the experiences of the young journalist with growing amazement and then horror. Mireczek is a painful attempt to deal with childhood traumas, shame for the scruffy, smelly chew that her father became, an attempt to look beyond alcohol - who could Mirosław Zbroja be if he didn't drink himself to death. Who was he in his childhood when he started drinking, what triggered him to cross the line? It is this element - the search for the lost father, discovering him in the memories of his friends from youth, his mother, herself, is the greatest value of the book. Mireczek became only a troublesome degenerate, he disappeared as a man, husband, father, employee or son.

I read this book as an attempt at self-therapy - throwing out terrible memories, accusations, an attempt to settle accounts with the past. An attempt to deal with the past, go back to your roots, free yourself from certain demons. For me, a shocking book, very sad, difficult, painful, real.

The author's language draws attention - the writer does not soften her words, is often vulgar (such as the sentence ending a book), and writes about her father using pictorial adjectives. I believe that for readers who have a similar experience to Zbroja, this will be an important, maybe even liberating book. For people who are fortunate enough to be free from such a trauma, it is still an important book - dealing with the taboo topic (speaking ill of one’s parents), the huge problem of alcoholism in Poland, the topic of violence, the helplessness of the child and her sense of guilt (reinforced by the parents' comments) or the breakdown of the family and harm to a child.

In my eyes, a must-read. Difficult, unpleasant, sad, painful, but obligatory.

 

My rating: 7/10

 

Author: Aleksandra Zbroja

Title: Mireczek

Publishing House: Agora

Warsaw 2021

Read by: Anna Dereszowska

Duration: 6h 46min

ISBN: 978-83-268