Wstyd przyznać, ale ta niewielka książeczka to moje pierwsze spotkanie z twórczością słynnej włoskiej dziennikarki Oriany Fallaci. Uważam, że to znakomita próbka jej stylu, stanowiąca zachętę do sięgnięcia po kolejne utwory.
Ta króciutka pozycja Świata Książki (zaledwie 110 stron) to zapis śledztwa, które przeprowadziła Fallaci po tragicznej śmierci jej przyjaciela i kontrowersyjnego włoskiego reżysera i poety, Piera Paolo Pasoliniego. Mężczyzna został zamordowany w nocy z 1 na 2 listopada 1975 roku, a za jego zabójstwo został zatrzymany nastoletni Giuseppe Pelosi. Już 14 listopada Fallaci publikuje w gazecie L’Europeo dwa teksty podważające oficjalną ścieżkę śledztwa – „Czy zabili go dwaj motocykliści?” oraz „List do Piera Paolo”. Tydzień później Fallaci publikuje dwa kolejne teksty, „To była masakra” oraz „Tajemniczy świadek”, w których przedstawia możliwy przebieg wydarzeń oraz rozprawia o naturze Pasoliniego.
Sama książka zawiera kilkukrotny zapis tych samych wydarzeń – najpierw we wstępie Alessandro Cannavò, potem we wstępie od wydawcy. Następnie mamy 5 tekstów Fallaci (otwiera je relacja ze spotkania Oriany z reżyserem w Nowym Jorku z 1966 roku), a zamyka posłowie pokazujące, jak sytuacja związana z morderstwem Pasoliniego i prowadzonym przez Fallaci prywatnym śledztwem w tej sprawie wpłynęła na dziennikarkę. Kobieta bardzo szybko zrozumiała, że drobny Pelosi nie mógłby samodzielnie pokonać potężnego mężczyzny, jakim był Pasolini. Wraz z redakcją dotarła do przerażonych świadków i uczestników zdarzenia, którzy potwierdzili, że w morderstwie uczestniczyły co najmniej trzy osoby, oskarżyła policję o szereg błędów proceduralnych (niewłaściwe zabezpieczenie miejsca zbrodni, pominięcie części dowodów, niewłaściwe zabezpieczenie zwłok), a w rezultacie spotkała się z ostracyzmem środowiska dziennikarskiego oraz wyrokiem na 4 miesiące aresztu za nieujawnienie danych swoich informatorów. Po latach okazało się, że miała rację.
Siłą książki Pasolini. Niewygodny człowiek jest bezkompromisowość prozy Fallaci. Szczegóły samego morderstwa interesowały mnie znacznie mniej niż przedstawienie sylwetki samego reżysera i katastrofy, do której dążył. Dziennikarka jest wnikliwa w swojej analizie i przedstawia postać Pasoliniego jako zderzenie sacrum i profanum – poszukiwanie absolutu i dążenie do upodlenia. Reżyser był aktywnym homoseksualistą i w celu zaspokojenia swoich potrzeb często udawał się w najmroczniejsze dzielnice miast, w których aktualnie przebywał, by zaspokoić swoje żądze. „[…] poszukiwałeś grzechu po to, by poszukiwać zbawienia, pewny, że zbawienie może być owocem grzechu i im większy jest grzech, tym bardziej całkowite okaże się zbawienie,” pisze Fallaci w „Liście do Piera Paolo” (s. 59). W swoich tekstach jest bezkompromisowa i ostra jak żyletka. To sprawia, że jestem ciekawa kolejnych jej książek, zwłaszcza słynnych wywiadów z politykami, przywódcami, pisarzami (Wywiad z historią). Tutaj za mało było Oriany w Orianie, choć mikroksiążeczka przygotowana jest starannie i z wieloma odniesieniami.
Moja ocena: 6/10.
Oriana Fallaci, Pasolini. Niewygodny człowiek
Wydawnictwo Świat Książki
Warszawa 2018
Tłumaczenie: Joanna Ugniewska
Liczba stron: 110
ISBN: 978-83-8031-761-1
Gatunek: reportaż
__________________________________________________________________________
I am ashamed to admit, but this little book is my first encounter with the work of the famous Italian journalist Oriana Fallaci. I believe that this is an excellent sample of her style, which is encouraging to make me reach for more of her works.
This short book published by Polish Publishing House Świat Książki (only 110 pages) is a record of the investigation carried out by Fallaci after the tragic death of her friend and controversial Italian director and poet, Pier Paolo Pasolini. The man was murdered on the night of November the 1st 1975, and the teenage Giuseppe Pelosi was arrested for his murder. On November 14, Fallaci publishes two texts in L'Europeo newspaper that undermine the official path of the investigation – ‘Did two motorcyclists kill him?’ and ‘Letter to Pier Paolo’. A week later, Fallaci publishes two more texts, ‘It was a massacre’ and ‘A secret witness’, in which she presents the possible course of events and discusses the nature of Pasolini.
The book itself contains a record of the same events several times - first in the introduction by Alessandro Cannavò, then in the introduction from the publisher. Then we have 5 texts by Fallaci (they are opened by an account of Oriana's meeting with the director in New York in 1966), and closed by an afterword showing how the situation related to Pasolini's murder and the private investigation conducted by Fallaci influenced the journalist. The woman very quickly understood that little Pelosi could not defeat such well-built man as Pasolini on his own. Together with the editorial staff, she reached the terrified witnesses and participants of the incident who confirmed that at least three people participated in the murder, accused the police of a number of procedural errors (improper securing of the crime scene, omission of some evidence, improper preservation of the body), and as a result she was ostracized by the journalistic environment and sentenced to 4 months of jail for failure to disclose the data of her informants. Years later, it turned out that she was right.
The strength of Pasolini. The Inconvenient Man is the uncompromising nature of Fallaci's prose. I was much less interested in the details of the murder than in her portrayal of the director himself and the catastrophe he was striving for. The journalist is insightful in her analysis and presents the figure of Pasolini as a clash of the sacred and the profane - a search for the absolute and a pursuit of degradation. The director was an flaming homosexual and in order to satisfy his cravings, he often went to the darkest districts of the cities where he was currently staying, to satisfy his desires. "... You have searched for sin in order to seek salvation, confident that salvation can be the fruit of sin and the greater the sin, the more complete salvation will be," Fallaci writes in her ‘Letter to Pier Paolo’ (p. 59). In her articles she is uncompromising and razor-sharp. This makes me curious about her other books, especially the famous interviews with politicians, leaders and writers (Interview with history). There was not enough Oriana in Oriana here, although the small book is prepared carefully and with many references.
My rating: 6/10.
Author: Oriana Fallaci
Title: Pasolini. The Inconvenient Man
Publishing House: Świat Książki
Warsaw 2018
Translation: Joanna Ugniewska
Number of pages: 110
ISBN: 978-83-8031-761-1
Genre: reportage
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz