Han Kang, Biała elegia (흰 - Huin - White)

Biała plama po lekturze

Książka Han Kang Biała elegia to rozrywka na godzinę i w dodatku niekoniecznie na sam środek upalnego lata. Mimo niewielkie objętości – chyba nie warto.

Biały klucz

Powieść autorki Wegetarianki, bardzo estetycznie i starannie wydana przez Wydawnictwo WAB, to zaledwie 144 strony. Podzielona na trzy części, ma bardzo krótkie rozdziały, a tekst często zajmuje zaledwie niewielki kawałek strony. Materiału było tak mało, że trzeba go było uzupełnić zdjęciami. Podzielony jest on na trzy części – Ja, Ona, Wszystko co białe, oraz posłowie Od Autorki, które w sumie najwięcej do książki wnosi. Uogólniając, powieść powstała, by uhonorować starszą siostrę narratorki, wcześniaka, który urodził się daleko na prowincji, w środku zimy, a młoda matka nie miała jak wezwać pomocy. Dziecko zmarło, a jego młodsza siostra uważa, że żyje dzięki tej śmierci. Głównym tematem książki jest więc przemijanie, odchodzenie, zanikanie, a wszystko zatopione jest w bieli. Poszczególne podrozdziały poświęcone są białym przedmiotom czy zjawiskom – kaftanikowi, powijakom, mgle, szronowi, firankom, śniegowi, etc. Książka jest bardzo poetycka, ale w sztuczny, naciągany sposób, który mi nie pasuje.

Zaskoczenia

Zaskakuje może trochę tłumaczenie tytułu. W oryginale „biała” w polskim odpowiedniku stała się elegią, a więc lirycznym utworem o refleksyjnej treści. Chociaż utwór Kang jest utrzymany w smutnym tonie rozważania, zadumy, to staje się ona tematem przewodnim, w porównaniu do wiodącej w oryginale bieli. We wschodnich kulturach biel jest kolorem żałoby, którą narratorka przeżywa po śmierci swojej siostry, ale ten element trochę w polskiej wersji językowej umyka. Moje drugie zaskoczenie to obecność Warszawy – miasta pokazanego jako odbudowującego się po potwornych zniszczeniach II wojny światowej. Kang przyjechała na kilka miesięcy do naszej stolicy i została ona wpisana w Białą elegię.

Szkoda czasu

Nie podobała mi się ta książka. Po pierwsze, niewiele mi z niej zostanie – może pewne podobieństwo do świeżo przeczytanych Dżinów Fatmy Aydemir z utraconym pierworodnym dzieckiem, może Warszawa jako pewne zaskoczenie i ciekawostka, ale poza tym – nic. Nawet jedno zdanie, bo Kang czasami w Białej elegii bliżej do Coelho niż do znanej nam z Wegetarianki niepokojącej błyskotliwości. Szkoda czasu.

Moja ocena: 5/10.

Han Kang, Biała elegia
Wydawnictwo WAB, Warszawa 2022
Tłumaczenie: Justyna Najbar-Miller
Liczba stron: 144
ISBN: 978-83-280-9261-7

********************************************************************************

White spot after reading

Han Kang's The White Book is entertainment for an hour, and not necessarily in the middle of a hot summer. Despite the small volume, it's probably not worth it.

Whiteness as the key

The novel by the author of The Vegetarian, very aesthetically and carefully published by WAB Publishing House, is only 144 pages long. Divided into three parts, it has very short chapters, and the text often takes up only a small part of the page. There was so little material that it had to be supplemented with photos. It is divided into three parts - I, She, All Whiteness, and the afterword From the Author, which adds the most to the book. Generally speaking, the novel was written to honor the narrator's older sister, a prematurely born baby who was delivered far away in the province, in the middle of winter, and the young mother had no way to call for help. The child has died and his younger sister believes that he is alive because of his death. The main theme of the book is the passing of time, passing away, disappearing, and everything is immersed in white. Individual subchapters are devoted to white objects or phenomena - a jacket, swaddles, fog, frost, curtains, snow, etc. The book is very poetic, but in an artificial, far-fetched way that I didn't like.

Surprises

The translation of the title may be a bit surprising. In the original, the white book in its Polish equivalent became an elegy, i.e. a lyrical work with reflective content. Although Kang's prose is written in a sad, contemplative tone, it becomes the main theme, compared to the leading white in the original. In Eastern cultures, white is the color of mourning that the narrator experiences after the death of her sister, but this element is somewhat missed in the Polish version. My second surprise was the presence of Warsaw - a city shown as rebuilding after the terrible destruction of World War II. Kang came to our capital for a few months and it was included in the White Elegy.

Waste of time

I didn't like this book. First of all, I won't remember much from it - maybe a certain similarity to the recently read Djinns by Fatma Aydemir with her lost firstborn child, maybe Warsaw as a surprise and curiosity, but apart from that - nothing. Even one sentence, because Kang is sometimes closer to Coelho in White Elegy than to the disturbing brilliance known to us from The Vegetarian. Waste of time.

My rating: 5/10

Author: Han Kang
Title: The White Book
Publishing House: Wydawnictwo WAB, Warsaw 2022
Translation: Justyna Najbar-Miller
Number of pages: 144
ISBN: 978-83-280-9261-7

Han Kang, Wegetarianka (The Vegetarian)

Dawno już nie zdarzyło mi się tak „połknąć” książki. 250-stronicową Wegetariankę Han Kang przeczytałam w zaledwie kilka godzin, niemalże na raz. Przyznam, że książka jest fascynująca, ale zostawiła we mnie głębokie poczucie obcości – kulturowej, tematycznej, obrazowej.

Powieść jest podzielona na trzy części: Wegetarianka, Plamka mongolska, Fotosynteza. Każda z nich opowiada historię Yŏng-hye, młodej żony, z innej perspektywy. W rodziale Wegetarianka jej mąż, Chŏng, obserwuje przemianę swojej partnerki z łagodnej, posłusznej gospodyni w obcą mu osobę. Yŏng-hye przestaje jeść mięso i wyrzuca wszystkie odzwierzęce produkty z domu. Wkrótce nawet zapach jej mięsożernego męża będzie jej przeszkadzał. Taką dziwną i niczym niezapowiedzianą decyzję podejmuje po serii snów, które od tej pory męczą ją nieustannie, a w których ciągle ktoś ginie zamordowany. Eskalacja następuje, gdy Chŏng zabiera swoją żonę na rodzinne spotkanie do jej rodziców, którzy zawstydzeni zachowaniem córki i jej uporem usiłują wmusić w nią mięso. Zdesperowana kobieta wyrywa im się i na oczach całej rodziny podcina sobie żyły. Szybko trafia do szpitala, a stamtąd do zamkniętego ośrodka oferującego pomoc psychiczną.

W rozdziale Plamka mongolska narratotrem jest mąż In-hye, starszej siostry Yŏng-hye. Znów kobieta, bohaterka powieści, pokazana jest z męskiej perspektywy. Mężczyzna czuje do niej silny pociąg fizyczny (tak jak Chŏngowi podoba się starsza siostra). Udaje mu się doprowadzić do dobrowolnego stosunku z wypuszczoną niedawno ze szpitala psychiatrycznego kobietą pod przykrywką artystycznego projektu. Artysta maluje ich ciała w piękne kwiaty, co zbliża Yŏng-hye do jej upragnionego świata roślin, i nagrywa ich stosunek. Taśma zostanie jednak zniszczona przez In-hye, która ich nakrywa i wzywa policję oraz pogotowie.

Tak przechodzimy do ostatniego rodziału, Fotosyntezy, gdzie narratorką jest In-hye. Kobieta rozstała się ze swoim mężem i nie utrzymuje z nim kontaktu, a obecnie samotnie wychowuje swojego kilkuletniego synka Chi-u i prowadzi swój dobrze prosperujący biznes drogeryjny. Yŏng-hye przebywa w oddalonym szpitalu psychiatrycznym, gdzie jej stan się stopniowo pogarsza. Dziewczyna całkowicie odmawia jedzenia i przyjmowania leków, w związku z czym jej życie jest zagrożone. Starsza siostra odwiedza ją po ucieczce ze szpitala, kiedy jej młodsza siostra podążyła za jakimś głosem i miała wrażenie, że zamienia się w drzewo. Stąd jej zamiłowanie do wystawiania nagiego ciała na promienie słoneczne, jak i tytuł rozdziału.

Tematów poruszanych w książce jest naprawdę multum – począwszy od podrzędnej roli kobiety, społecznie uzgodnione oczekiwanie posłuszeństwa i milczenia. Książka zawiera dwie sceny gwałtu, zresztą obie dokonane przez mężów na swoich żonach. Surowy ojciec bije swoje córki i jak zauważa sama In-hye, agresja w największym stopniu skupiała się na młodszej dziewczynce. Czy można ją było ocalić od tego szaleństwa? Zapobiec małżeństwu? Dostrzec zamiary własnego męża? A nawet – czy jeśli Yŏng-hye umrze, jej szaleństwo przejdzie na starszą siostrę?

Z pewnością drugim ważnym tematem jest wegetarianizm i wyczulenie na cierpienie świata zwierząt. Młoda dziewczyna powoli zamienia się w roślinę, a śmierć nie jest dla mniej niczym strasznym. Ale w tle również jej starsza siostra odkrywa, że jej życie w obecnym kształcie nie ma sensu. Samotnie prowadząc biznes, wychowując wrażliwe dziecko i opiekując się swoją umierającą siostrą, In-hye pracuje ponad siły. Kiedy obawia się, że ma raka i wkrótce umrze, dochodzi do wniosku, że nie zdążyła się nażyć, skorzystać z życia. Okazuje się, że jej siostra, wyzwalająca się swoim buntem z okowów społecznych oczekiwań i wsłuchana w swój wewnętrzny głos jest znacznie szczęśliwsza, niż ona sama, odnosząca sukcesy na każdym polu.

Nadal jednak dominujące jest poczucie obcości, i to na wielu poziomach. Obca mi jest koreańska kultura i jej odniesienia, jedzenie, społeczeństwo, pułapki społecznych oczekiwań. Odpychająca nieobecna bohaterka powieści, uciekająca w swoje sny i wizje, nieobecna narracyjnie. Mężczyźni przedstawieni są jednoznacznie źle, jako nastawieni na zaspokajanie swoich potrzeb samcy, bez empatii i zrozumienia patrzący na swoje żony. Obcy jest chłodny, precyzyjny język powieści, który po prostu rejestruje wydarzenia. Niemniej jednak książka ma ogromną siłę i zdecydowanie warto ją przeczytać.

 

Moja ocena: 8/10.

Han Kang, Wegetarianka
Wydawnictwo WAB, Warszawa 2021
Tłumaczenie: Justyna Najbar-Miller, Choi Jeong In
Liczba stron: 256
ISBN: 978-83-280-8496-4

************************************************************************* 

It’s been a while since I have "swallowed" a book like this. I read the 250-page Han Kang’s The Vegetarian in just a few hours, almost in one sitting. I admit that the book is fascinating, but it has left me with a deep sense of alienation - cultural, thematic, pictorial.

The novel is divided into three parts: Vegetarian, Mongolian Spot, Photosynthesis. Each tells the story of Yŏng-hye, a young wife, from a different perspective. In the section Vegetarian, her husband, Chŏng, watches his partner transform from a gentle, obedient housewife into a stranger. Yŏng-hye stops eating meat and throws away all animal products from the house. Soon even the smell of her carnivorous husband will disturb her. She makes such a strange and unannounced decision after a series of dreams that have been tormenting her constantly, and in which someone is being murdered. Escalation occurs when Chŏng takes his wife to a family reunion with her parents, who, embarrassed by their daughter's behavior and her persistence, try to force meat into her. A desperate woman breaks away from them and, in front of the whole family, slashes her wrists. She is quickly taken to a hospital, and from there to a closed center offering psychological help.

In the chapter Mongolian Spot, the narrator is the husband of In-hye, Yŏng-hye's older sister. Again, the woman, the heroine of the novel, is shown from the male perspective. The man feels a strong physical attraction to her (just as Chŏng likes her older sister). He manages to bring about a voluntary intercourse with a woman recently released from a psychiatric hospital under the disguise of an artistic project. The artist paints their bodies with beautiful flowers, bringing Yŏng-hye closer to her longed-for plant world, and records their lovemaking. However, the tape will be destroyed by In-hye, who catches them red handed and calls the police and an ambulance.

This brings us to the last chapter, Photosynthesis, where In-hye is the narrator. The woman has separated from her husband and doesn’t maintain contact with him, and now she is raising her little son Chi-u on her own and runs her thriving drugstore business. Yŏng-hye is in a remote mental hospital where her condition gradually deteriorates. The girl completely refuses to eat and take medications, and therefore her life is in danger. The older sister is visiting her after her escape from the hospital, when her younger sister has followed a voice and had the impression that she is turning into a tree. Hence her passion for exposing her naked body to the sun's rays, as well as the title of the chapter.

The topics covered in the book are really a multitude - ranging from the subordinate role of women, the socially agreed expectation of obedience and silence. The book contains two scenes of rape, both of which were committed by husbands on their wives. The strict father beats his daughters, and as In-hye herself notices, the aggression was focused mainly on the younger girl. Could she have been saved from this madness? Prevented from her marriage? Could In-hye see her husband's intentions? And even - if Yŏng-hye dies, will her madness pass to her older sister?

Certainly, the second important topic is vegetarianism and sensitivity to the suffering of the animal world. The young girl slowly turns into a plant, and death” isn’t such a bad thing” for her. But in the background, her older sister also discovers that her life as it is now is pointless. With running a business alone, raising a vulnerable child, and caring for her dying sister, In-hye works beyond her strength. When she is concerned that she has cancer and will soon die, she concludes that she has not had time to live, to take advantage of her life. It turns out that her sister, freeing herself from the shackles of social expectations with her rebellion and listening to her inner voice, is much happier than herself, who seems to be successful in every field.

However, the feeling of alienation is still dominant, on many levels. I am a stranger to Korean culture and its references, food, society, and the traps of social expectations. The repulsive, absent heroine of the novel, fleeing into her dreams and visions, narratively absent. Men are presented unequivocally badly as males oriented towards satisfying their needs, looking at their wives without empathy and understanding. Also the cool, precise language of the novel that simply records the events seems to be alienating the reader. Nevertheless, the book has tremendous power and is definitely worth reading.

 

My rating: 8/10.

Author: Han Kang
Title: The Vegetarian
Publishing House: WAB, Warsaw 2021
Translation: Justyna Najbar-Miller, Choi Jeong In
Number of pages: 256
ISBN: 978-83-280-8496-4