Więcej życia, więcej i więcej z życia
Zdziwiłam się trochę, kiedy odebrawszy książkę z biblioteki przekonałam
się, że jest w języku angielskim. Początkowo zwątpiłam w swoje możliwości, ale
wraz ze zbliżającym się terminem oddania moja determinacja wzrosła i udało się.
Być może właśnie ze względu na język książkę czytało mi się w zdecydowanie
większym skupieniu. Może w ogóle powinnam czytać więcej po angielsku, bo to
naprawdę niezła gimnastyka dla mózgu.
Jestem dość wiernym fanem twórczości Rooney – to trzecia książka autorki,
po Normalnych ludziach i Gdzie jesteś, piękny świecie, którą
przeczytałam. Pierwsza po angielsku i jestem z tego faktu bardzo zadowolona.
Irlandzka pisarka specjalizuje się w historiach intymnych, w ktorych z pozoru
nic wielkiego czy dramatycznego się nie dzieje, a większość wydarzeń rozgrywa
się na poziomie emocji. Bohaterami Intermezzo jest dwóch braci, Peter i
Ivan Koubek, których dzieli dość spora różnica wieku – starszy Peter jest
prawnikiem i ma 32 lata, a młodszy Ivan jest mistrzem szachowym i jest 10 lat
młodszy. Braci poznajemy krótko po śmierci ich ojca, który zmarł po długiej
walce z nowotworem. Rodzice rozstali się, kiedy Ivan miał około 7 lat i chłopiec
lepiej czuł się w domu ojca, gdzie nie musiał rywalizować z nowym rodzeństwem,
jako że matka weszła w kolejny związek. Błyskotliwy młodzieniec znalazł swoją
przestrzeń w grze w szachy, która go urzekła, i już w wieku 16 lat zdobył
pierwsze mistrzostwo. Tymczasem dorosły już Peter związał się z Sylvią,
miłością swojego życia, ale ich idylliczny związek przerwał ciężki wypadek
dziewczyny, która od tego czasu żyje z potężnym bólem. Jej decyzją związek
zostaje zakończony, Peter pogrąża się w depresji, a bracia oddalają się od
siebie. Mniej więcej 10 lat po tych dramatycznych wydarzeniach Peter jest
zaplątany w dwie relacje – platoniczną ze swoją dawną dziewczyną, i bardzo
fizyczną ze swoją nową miłością, Naomi. Ivan poznaje podczas wieczoru
szachowego na prowincji 14 lat od siebie starszą Margaret i ku zaskoczeniu
obojga rodzi się z tego relacja. To ona będzie przyczyną wielkiej kłótni pomiędzy
braćmi, która będzie osią wydarzeń w książce.
Bracia, choć dzieli ich spora różnica wieku, są do siebie mocno podobni,
bardziej, niż im się wydaje. Momentami łączy ich szczera niechęć i rywalizacja,
a jednak oglądając ich w różnych sytuacjach czytelnik widzi podobne reakcje czy
podejście. Jednocześnie na tak niewinnej kanwie Rooney jest w stanie poruszyć
wiele istotnych tematów – żałoby po utracie rodzica, wyzwań życia w rozbitej
rodzinie czy społecznego postrzegania wieku w relacjach damsko-męskich (zarówno
w przypadku znacznie starszego mężczyzny, jak i kobiety).
Proza intymna
Rooney pisze w bardzo sensoryczny, zmysłowy sposób – począwszy od zapachów,
widoków, pór dnia, dobrze doprecyzowanej pogody, po bardzo dokładne opisy
relacji intymnych. Książka skupia się na detalach, naładowana jest zarówno szczegółami,
jak i – przede wszystkim - emocjami. Przez bohaterów przetacza się lawina
uczuć, niepewości, smutku, euforii. Wszystkie emocje szczęśliwie znajdą swoje
catharsis, a dzieki tak dokłademu opisowi czytelnik ma wrażenie, że bohaterowie
są transparentni i cały czas możliwy jest wgląd w ich stan emocjonalny, pełna przejrzystość
tego, co się dzieje w ich głowach i duszach. To daje wrażenie pewnej intymności
z bohaterami, możliwości dobrego ich zrozumienia. Może to jednak nie kwestia
języka, a dyskrecji prozy i jej naładowania niepozornymi wydarzeniami, które
mają znaczące konsekwencje. Rooney jest mistrzynią w oddawaniu zagmatwania
rzeczywistości, tony emocji przechodzących przez bohaterów. Może dlatego są nam
oni tacy bliscy – ich rozterki przypominają naszą codzienność. Bardzo dobra,
wartościowa książka. Irlandzka pisarka nie rozczarowuje.
Moja ocena:
9/10.
Sally Rooney, Intermezzo
Wydawnictwo Faber & Faber Limited, London 2024
Liczba stron: 442
ISBN: 978-0-571-36547-0
***********************************************************************************
More life,
more and more of life
I was a bit
surprised when I picked up the book from the library and found out that it was
in English. At first, I doubted my abilities, but as the deadline approached,
my determination grew and I have managed. Perhaps because of the language, I
read the book with much greater concentration. Maybe I should read more in
English, because it really is a great exercise for the brain.
I am a fairly
loyal fan of Rooney's work - this is the author's third book, after Normal
People and Where Are You, Beautiful World, that I have read. The
first in English and I am very happy about that. The Irish writer specializes
in intimate stories in which nothing great or dramatic seems to happen, and
most of the events unfold at the emotional level. The protagonists of Intermezzo
are two brothers, Peter and Ivan Koubek, who are separated by a considerable
age difference – the older Peter is a lawyer and is 32 years old, and the
younger Ivan is a chess champion and is 10 years younger. We meet the brothers
shortly after the death of their father, who died after a long battle with
cancer. Their parents separated when Ivan was about 7 years old and the boy
felt better at home with his father, where he did not have to compete with his
new siblings, as his mother had entered into another relationship. The
brilliant young man found his space in the game of chess, which captivated him,
and at the age of 16 he won his first championship. Meanwhile, the adult Peter
got involved with Sylvia, the love of his life, but their idyllic relationship
was interrupted by a serious accident that the girl has been living with
tremendous pain ever since. Her decision ends the relationship, Peter sinks
into depression, and the brothers drift apart. About 10 years after these
dramatic events, Peter is entangled in two relationships - a platonic one with
his old girlfriend, and a very physical one with his new love, Naomi. During a
chess evening in the province, Ivan meets Margaret, 14 years older than him,
and to the surprise of both, a relationship is born from it. It is she who will
be the cause of a great quarrel between the brothers, which will be the axis of
the events in the book.
The brothers,
although they are separated by a large age difference, are very similar to each
other, more than they think. At times, they are united by sincere dislike and
rivalry, and yet watching them in different situations, the reader sees similar
reactions or approaches. At the same time, on such an innocent canvas, Rooney
is able to touch on many important topics - mourning after the loss of a
parent, the challenges of living in a broken family, or the social perception
of age in male-female relationships (both in the case of a much older man and a
woman).
Rooney writes in
a very sensory, sensual way - from smells, views, times of day, well-defined
weather, to very precise descriptions of intimate relationships. The book
focuses on details, it is loaded with both details and - above all - emotions.
An avalanche of feelings, uncertainty, sadness, euphoria rolls through the
characters. All emotions happily find their catharsis, and thanks to such a
detailed description, the reader has the impression that the characters are
transparent and it is possible to constantly look into their emotional state,
full visibility of what is happening in their heads and souls. This gives the
impression of a certain intimacy with the characters, the possibility of
understanding them well. Maybe it is not a matter of English language, but of
the discretion of the prose and its fullness of inconspicuous events that have
significant consequences. Rooney is a master at conveying the confusion of
reality, the tons of emotions going through the characters. Maybe that is why
they characters are so close to us - their dilemmas remind us of our everyday
life. A very good, valuable book. The Irish writer does not disappoint.
My rating:
9/10.
Title: Intermezzo
Published by Faber & Faber Limited, London 2024
Number of pages: 442
ISBN: 978-0-571-36547-0
