Ryū Murakami, Piercing (Piercing)

Zabić ból bólem

Są takie książki, które streszczone, brzmią bardzo źle. W których eskalacja zachodzi tak szybko, że czytelnik przeciera oczy ze zdumienia. Chociaż okładka zapowiadała średnio przyjemną treść, to jednak sięgnęłam po krótką powieść Ryū Murakami Piercing i przeżyłam spore zaskoczenie.

Ryū Murakami

Urodzony w 1952 roku w Sasebo Murakami to pisarz, eseista i reżyser filmowy. Na swoim kocie ma kilkanaście książek, począwszy od debiutu z 1976 roku, Bezgranicznie prawie przezroczysty błękit, poprzez Dzieci ze schowka (1980), recenzowany Piercing z 1994 (w Polsce ukazał się dopiero w 2021 roku nakładem wydawnictwa Tajfuny i jest jedyną przetłumaczoną na język polski książką pisarza) czy W zupie miso z 1997 roku. Ostatnią publikacją jest Stary terrorysta z 2015 roku.

Gdy spotkają się dwie okaleczone jednostki

Niewielkich rozmiarów Piercing (136 stron) to wciągająca lektura na jeden wieczór. Murakami umiejętnie operuje napięciem i trzyma czytelnika w niepewności do samego końca. Książka opowiada historię dwojga ludzi, którzy spotykają się w dość nieprawdopodobnych okolicznościach. Masayuki Kawashima ma dwadzieścia dziewięć lat, pracuje w marketingu i ma młodziutką żonę Yōko oraz czteromiesięczną córeczkę Rie. W pracy jest doceniany, a jego odważne projekty rezonują w środowisku zawodowym. Pod płaszczykiem przykładnego męża i ojca tkwi jednak znacznie mroczniejsza postać, wyrastająca z traumatycznej przeszłości. Matka chłopca znęcała się nad nim w okrutny sposób, biła go, odrzucała, zajmując się za to troskliwie jego młodszym bratem. Masayuki szuka potem przemocy w relacji z kobietami i na dwa lata związuje się z niemal dwadzieścia lat starszą prostytutką i alkoholiczką. Ich związek ma dramatyczny koniec – mężczyzna wbija jej w brzuch szpikulec do lodu, a kobieta trafia do szpitala i przeżywa. Po tym wydarzeniu para rozstaje się. Powieść zaczyna się w chwili, kiedy Masayuki stoi nad łóżeczkiem swojej córeczki ze szpikulcem i zastanawia się, czy starczy mu siły, żeby jej nie dźgnąć. Dochodzi do przerażających wniosków, że tylko akt przemocy dokonany na innej osobie może uratować jego dziecko.

Tak też los stawia mu na drodze prostytutkę, Chiaki Sanada. Młoda dziewczyna, uzależniona od leków nasennych, sprzedająca swoje ciało mężczyznom i myśląca w wyjątkowo wulgarny sposób, również ma za sobą niewyobrażalną traumę z dzieciństwa – gwałcił ją ojciec, a po wyjściu sytuacji na jaw matka nabrała do córki dystansu. Chiaki poszukuje swego księcia z bajki, a z demonami z przeszłości radzi sobie tnąc się. Kiedy przybywa do pokoju hotelowego Masayuki, dostaje w łazience napadu paniki i zaczyna ciąć swoje udo, i tak znajduje ją zaniepokojony klient. Mężczyzna dostrzega w niej znane sobie dobrze przerażenie, więc zabiera dziewczynę do szpitala, a potem oboje lądują u niej w jej pedantycznie wysprzątanym mieszkaniu. Czy dwa poszukujące się atomy w końcu się odnalazły, czy też taka historia może się zakończyć tylko dalszą eskalacją przemocy?

Ponury obraz Japonii

Obraz Japonii, który serwuje nam Murakami, jest bardzo ponury. Zimne, odczłowieczone miasto, w którym można bez problemu kupić innego człowieka za pieniądze, hotele, które zapewniają człowiekowi anonimowość, wszechobecność technologii. Z drugiej strony mamy dwójkę ludzi, którzy rozpaczliwie poszukują czułości i troski. W oczach Chiaki Masayuki jest w końcu tym mężczyzną, który nie rzuca się jej wykorzystać, nie wsadza jej rąk do majtek i nie porzuca, kiedy ona go potrzebuje. Jest tym, którego całe życie poszukiwała. Z kolei młody Japończyk obserwuje dziewczynę uważnie, widzi jej pocięte w akcie samookaleczenia kończyny, wyczuwa jej smutek i tendencje sadomasochistyczne, choć głównie boi się o swoją opinię i bezpieczeństwo. Co ciekawe, kiedy Masayuki odnalazł bezpieczny dom i zdobył żonę, która zajmuje się warsztatami kulinarnymi, więc ich mieszkanie pachnie masłem i świeżo pieczonym ciastem, kwintesencją domowości, Masayuki się tam dusi. Woli chłód i anonimowość dużego miasta, i swoje makabryczne szpikulcowe wyobrażenia.

Tak jak zaznaczyłam we wstępie, streszczenie książki może szokować. Mężczyzna z makabrycznymi ciągotkami pragnie zamordować prostytutkę, by nie dźgnąć szpikulcem do lodu swojego czteromiesięcznego dziecka. Krzywdzona przez ojca młodziutka prostytutka, uzależniona od leków nasennych i regularnie się okaleczająca, szuka swojego księcia z bajki. Jednak pod powierzchnią tego thrillera kryją się głębokie rany z dzieciństwa, przemocowi rodzice, rozpaczliwe poszukiwanie bliskości. Mimo swojego rozrywkowego potencjału Piercing to przeraźliwe smutna książka. Sam tytuł w tym przypadku oznacza świadome zadawanie sobie fizycznego bólu, który ma zagłuszyć ten psychiczny.

Moja ocena: 7/10.

Ryū Murakami, Piercing
Wydawnictwo Tajfuny, Warszawa 2021
Tłumaczenie: Dariusz Latoś
Liczba stron: 136
ISBN: 978-83-959216-2-9

****************************************************************************

Killing pain with pain

There are some books that, when summarized, sound very bad. In which the escalation happens so quickly that the readers rubs their eyes in amazement. Although the cover promised mediocre content, I reached for Ryū Murakami's short novel Piercing and was imensely surprised.

Ryū Murakami

Born in 1952 in Sasebo, Murakami is a writer, essayist and film director. He has over a dozen published books, starting with his 1976 debut, Almost Transparent Blue, through Coin Locker Babies (1980), and the reviewed Piercing from 1994 (in Poland, it was published only in 2021 by the Tajfuny publishing house and is the only Murakami’s book translated into Polish) or In the Miso Soup from 1997. The most recent publication is Old Terrorist from 2015.

When two crippled individuals meet

The small-sized Piercing (136 pages) is an engaging reading for one evening. Murakami skillfully uses tension and keeps the reader in suspense until the very end. The book tells the story of two people who meet in quite unlikely circumstances. Masayuki Kawashima is twenty-nine years old, works in marketing and has a young wife, Yōko, and a four-months-old daughter, Rie. He is appreciated at work, and his bold projects resonate in the professional environment. However, under the guise of an exemplary husband and father there is a much darker figure, arising from a traumatic past. The boy's mother cruelly abused him, beat him and rejected him, while caring for his younger brother. Masayuki then seeks violence in relationships with women and for two years becomes involved with a prostitute and an alcoholic who is almost twenty years older than him. Their relationship has a dramatic end - the man sticks an ice pick into her stomach, and the woman goes to the hospital and survives. After this event, the couple breaks up. The novel begins with Masayuki standing over his daughter's cradle with a skewer and wondering if he will have the strength not to stab her. He comes to the terrifying conclusion that only an act of violence committed against another person can save his child.

And so fate puts in his path a prostitute, Chiaki Sanada. The young girl, addicted to sleeping pills, selling her body to men and thinking in an extremely vulgar way, also has an unimaginable childhood trauma behind her - she was raped by her father, and after the situation came to light, her mother began to distance herself from her daughter. Chiaki is looking for her Prince Charming, and she deals with demons from her past by self-harm. When she arrives at Masayuki's hotel room, she has a panic attack in the bathroom and starts cutting her thigh, which is how a concerned customer finds her. The man sees in her the well-known terror, so he takes the girl to the hospital, and then they both end up in her meticulously cleaned apartment. Have the two searching atoms finally found each other, or can such a story only end in further escalation of violence?

A grim picture of Japan

The image of Japan that Murakami gives us is very gloomy. A cold, dehumanized city where you can easily buy another body for money, hotels that ensure anonymity, and the ubiquity of technology. On the other hand, we have two people who are desperately looking for tenderness and care. In Chiaki's eyes, Masayuki is finally the man who doesn't rush to take advantage of her, doesn't put his hands down her panties, and doesn't abandon her when she needs him. He is the one she has been looking for all her life. In turn, a young Japanese man observes the girl carefully, sees her limbs cut in an act of self-mutilation, senses her sadness and sadomasochistic tendencies, although mainly he is afraid for his reputation and safety. Interestingly, when Masayuki found a safe home and got a wife who runs a culinary workshop, so their apartment smells of butter and freshly baked cake, the quintessence of homeliness, Masayuki suffocates there. He prefers the cold and anonymity of the big city, and his macabre, skewering ideas.

As I noted in the introduction, the book’s summary may be shocking. A man with macabre urges wants to murder a prostitute so as not to stab his four-month-old child with an ice pick. A young prostitute, abused by her father, addicted to sleeping pills and regularly mutilating herself, is looking for her prince charming. However, beneath the urface of this thriller there are deep childhood wounds, abusive parents, and a desperate search for closeness. Despite its entertaining potential, Piercing is a terribly sad book. In this case, the title itself means consciously inflicting physical pain on yourself in order to drown out the mental pain. A very expressive book.

My rating: 7/10.

 

Author: Ryū Murakami
Title: Piercing
Publishing House: Wydawnictwo Tajfuny, Warsaw 2021
Translation: Dariusz Latoś
Number of pages: 136
ISBN: 978-83-959216-2-9