Historia pisarza nekrologów jako lekko przerażający i przesiąknięty czarnym humorem obraz Ukrainy
Kryptonim "Pingwin" to książka którą muszę szybko zapisać, ponieważ umknie mi równie szybko, jak ją przeczytałam. Aczkolwiek już dawno nie zdarzyło mi się przeczytać książki w przeciągu 24 godzin od zakupu.
To może słowo o tym, gdzie książka została "zdobyta" - na Nadodrzańskim Pchlim Targu, imprezie odbywającej się cyklicznie w sezonie letnim w każdą pierwszą sobotę miesiąca. Pchle Targi mają to do siebie, że wymagają sporo szczęścia i dużo spostrzegawczości, ale wynagradzają tych najbardziej wytrwałych.
Pingwin jako bohater literacki
Wiktor Zołotariew to dziennikarz Wiadomości Stołecznych, który specjalizuje się w pisaniu nekrologów - tzw. krzyżyków. Pracuje dla gazety, ale co dziwne, nekrologi pisane są przed śmiercią opisanych w nich osób. Wiktor dostaje od naczelnego dokumenty na dane osoby, i na ich podstawie tworzy swoje krótkie dzieła. Wbrew pozorom praca okazuje się niebezpieczna i Wiktor musi się przez jakiś czas ukrywać. Wkrótce okazuje się, że niektóre osoby pokazane przez dziennikarza znikają... Jeszcze jednym dziwactwem wyróżniającym Wiktora jest fakt, że mieszka z... pingwinem. Jest to metrowy pingwin królewski z wadą serca i depresją. Wiktor wziął go z zoo, kiedy instytucja nie była w stanie karmić wszystkich swoich zwierząt i musiała je oddać w dobre ręce. Pomiędzy pisarzem a zwierzęciem wytwarza się szczególna, delikatna więź. Pingwin Misza wzbudza wielką sympatię i jest najmocniejszym punktem powieści.
Ukraiński jesiotr drugiej świeżości
Sam fakt, że zoo oddaje zwierzęta w przypadkowe ręce świadczy o sytuacji kraju. Kiedy mężczyzna odwiedza zoo w poszukiwaniu osoby, która zna się na pingwinach, pracownica pyta, czy nie byłby zainteresowany przyjęciem żmii. Nekrologi - zlecenia, które nieświadomie pisze Wiktor (bez żadnej złej woli) pokazują najważniejszych ludzi w państwie w jak najgorszym świetle. Służba zdrowia nie funkcjonuje i dziennikarz musi wręczyć sowitą łapówkę sanitariuszom z karetki, by zabrali starego pracownika zoo do szpitala. Mężczyzna nie dostaje tam żadnych leków, tylko czeka na śmierć. Natomiast pieniądze sprawiają, że dobycie serca 4-miesięcznego dziecka na przeszczep dla pingwina nie jest żadnym problemem.
Laurkę Ukrainie wystawia Kurkow jak najgorszą i pełną czarnego humoru.
Bezpańskie królestwo
Jedyny moment, który zapadł mi w pamięć i który chciałabym "ocalić od zapomnienia" to moment, kiedy Wiktor idzie do mieszkania zmarłego pingwinologa, Pidpałego, opiekuna Miszy z zoo, by zgodnie z jego życzeniem zniszczyć jego dobytek:
"Siedział teraz pośród rzeczy i papierów, które nie należały już do nikogo. Pośród całego świata, pozostawionego bez swojego pana i stwórcy" (s. 155).
Sama borykam się z nadmiarem przedmiotów w swoim mieszkaniu (zwłaszcza książek!), więc czasami taki zimny prysznic jest mi potrzebny.
Nie przekonała mnie ta książka - zabrakło mi w niej jakiejś głębi, czegoś, co bym mogła zapamiętać, zachwycić się. Czyta się sprawnie, ale za tydzień nie będę jej w ogóle pamiętać.
Moja ocena: 4/10
Andriej Kurkow, Kryptonim "Pingwin"
Wydawnictwo Znak
Kraków 2004
Tłumaczyła: Agnieszka Lubomira Piotrowska
ISBN: 83-240-0390-8
_____________________________________________________________________
The story of the obituary writer as a slightly frightening and blackly humorous image of Ukraine
Death and the Penguin is a book that I needed to make notes quickly, because it escapes me already. Although I have to admit that it's been a while since I've read a book within 24 hours from purchase.
So just one word on where the book was "caught" - on the Nadodrze Flea Market, an event taking place in the summer season on every first Saturday of each month. Flea markets have it to themselves that they require a bit of luck and a lot of perceptiveness, but they reward the most persistent.
Penguin as a literary hero
Wiktor Zołotariew is a journalist of a local newspaper on Kiev, who specializes in writing obituaries - the so-called crosses. He works for the newspaper, but strangely, the obituaries are written before the deaths of the people described in them. Wiktor gets documents from the chief and creates short notes based on them. Contrary to appearances, the work turns out to be dangerous and Wiktor has to go into hiding for some time. Soon it turns out that some of the people described by the journalist are disappearing ... Another peculiarity that distinguishes Wiktor is the fact that he lives with ... a penguin. It is a one-meter tall royal penguin with a heart defect and depression. Wiktor took him from the zoo, when the institution was unable to feed all its animals and had to give them away in good hands. A special, delicate bond is created between the writer and the animal. Penguin Misza arouses great sympathy and is the strongest point of the novel.
Ukrainian sturgeon of second freshness
The mere fact that the zoo gives animals in random hands testifies to the situation of the country. When a man visits the zoo in search of a person who knows penguins, the employee asks if he would be interested in accepting a viper. Obituaries - orders that Viktor unknowingly writes (without any ill will) show the most important people in the state in the worst possible light. The health service does not function and the journalist has to give a bribe to the paramedics from the ambulance to take the old zoo employee to the hospital. The man does not get any medication there, he just waits for death. On the other hand, money makes it difficult to get the heart of a 4-month-old baby for the transplant for the penguin.
The depiction of Ukraine by Kurkow is quite dark and full of black humor.
A stray kingdom
The only moment that I wish to remember and which I would like to "save from oblivion" is the moment when Wiktor goes to the apartment of the deceased penguinologist, Pidpaly, Misza's zoo caretaker, in order to destroy his belongings as he wished before death:
"He sat now among things and papers that no longer belonged to anyone, among all the world left without his master and creator" (p. 155).
I was not convinced by this book - it lacked some depth, something that I could remember and admire. It reads well, but in a week I will not remember it at all.
I struggle with the excess of items in my apartment (especially books!), so sometimes an awakening remark of this sort is exactly what I need.
My rating: 4/10
Author: Andriej Kurkow
Title: Death and the Penguin
Publishing House: Znak
Cracow 2004
Translated by: Agnieszka Lubomira Piotrowska
ISBN: 83-240-0390-8
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz