Jak zawsze kiedy siadam do kolejnej recenzji, zerkam w Internet, by zobaczyć, jak książka została przyjęta, kiedy została wydana, co ciekawego wiadomo o autorze. Taka rozszerzona lektura. Tym razem szukałam bardziej zawzięcie, bo mimo, że książka jest "mocna", to mnie jakoś nie przekonała i nie uważam jej za dobrą.
Bohaterem jest Agu, dziecko rozdzielone od rodziców i siostry, świadek śmierci swojego ojca. Znaleziony i wcielony do armii rebeliantów, podróżuje wraz z mężczyznami, napada, gwałci i sam jest gwałcony przez własnego dowódcę.
Moje pierwsze skojarzenie z narratorem dzieckiem pobiegło oczywiście do Malowanego ptaka Jerzego Kosińskiego, która przebija tą książkę wielokrotnie pod względem okrucieństwa i jego opisu. Tam dodatkowym elementem wstrząsającym był fakt, że dziecko było młodsze i nie miało świadomości, co i dlaczego się dzieje, a jego narracja była czystym opisem. Agu jest starszy, rozumie, że czyny, których się dopuszcza, są złe i niemoralne. Jest jakby na granicy budzącej się świadomości, i jego relacja jest przeplatana rozmyślaniami. Jednak już czytając tą książkę wiedziałam, że mnie nie przekonuje.
Nie daje mi spokoju, co w tej książce jest nie tak. Język jest prosty, z ogromną liczbą powtórzeń, realistyczny, ale jednocześnie brak mu szczegółów. Zostanie ze mną na pewno porównanie wypowiedziane przez Agu, że karabin, który nosi na plecach rozgrzewa się i wypala mu znak na plecach niczym rozpalone żelazo na krowie. Znak, który będzie nie do wymazania. Chłopiec czuje się niewolnikiem swej broni, to ona każe mu iść tam, gdzie dobrowolnie sam by nie poszedł, to ona kieruje jego działaniami i jest gwarantem jego życia. Dopóki ma broń i jej używa, może pozostać wśród rebeliantów. Jeśli broń zgubi, sam zginie.
Jeśli chodzi o tytuł - polski podoba mi się bardziej: Bestie znikąd. Angielski, Beasts of No Nation, jest węższy i sugeruje tylko, że akcja nie toczy się w żadnym konkretnym kraju afrykańskim, przez co książka jest uniwersalna. Jednak polski tytuł dodaje dodatkowy wymiar - skąd się w ogóle taka bestia w człowieku rodzi, skąd bierze się tak monstrualne zło i umiejętność krzywdzenia innych? Agu przed swoją miał kochającą rodzinę, namiętnie czytał Biblię, był najlepszym uczniem w szkole. Podczas wybuchu wojny rozdzielony od matki i siostry, ukrywa się wraz z ojcem i innymi mężczyznami. Oni giną, on przeżywa, ale płaci za to bardzo wysoką cenę.
Sam Agu również zdaje sobie z tego sprawę. Na samym końcu książki, kiedy znajduje się już w obozie dla uchodźców i rozmawia z psychologiem o swoich doświadczeniach, zdaje sobie sprawę, że jest bestią: "Jestem. Jestem, ale też miałem mamę i ona mnie kocha (s. 172)."
Podsumowując - przeczytać na pewno warto, rzecz nie jest długa i czyta się wartko. Czy zostanie na dłużej - to się okaże.
Uzodinma Iweala Bestie znikąd
Wydawnictwo Literackie
Kraków 2007
Tłumacz: Paweł Łopatka
ISBN: 978-83-08-03984-7
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
As always when I sit down to the next review, I look over the Internet to see how the book has been received, when it was published, what are the interesting facts about the author. I call it an extended reading. This time I was looking even more fiercely, because although the book is "powerful", it somehow did not convince me and I do not believe it is a good one.
The protagonist is Agu, a child separated from his parents and sister, a witness of his father's death. Found and incorporated into the rebel army, he travels with men, assaults, rapes and is raped by his own commander.
My first association with the child narrator is, of course, with The Painted Bird by Jerzy Kosinski, which outcomes this book many times in terms of cruelty and its description. There, an additional shocking element was the fact that the child was younger and did not know what was happening and his narration was a pure description. Agu is older, he understands that deeds that he is doing are wrong and immoral. He is as if on the verge of awakening consciousness, and his narration is full of inner thoughts. However, already reading this book, I knew that it doesn't convince me.
I keep thinking what is wrong in this book. The language is simple, with a huge number of repetitions, realistic, but at the same time it lacks details. The image that will stay with me is the one Agu depicts: his rifle on his back warms up and burns a mark on his back like the burning iron on the back of a cow. A sign that will be impossible to erase. The boy feels a slave to his weapon, it is it that orders him to go where he would not go voluntarily, directs his actions and guarantees his life. As long as he has a weapon and uses it, he can stay among the rebels. If the weapon is lost, he will die.
As for the title - I like Polish more: Beasts out of nowhere. English, Beasts of No Nation, is narrower and only suggests that the action is not taking place in any particular African country, which makes the book universal. However, the Polish title adds an extra dimension - where does such a beast in man some from, where does this monstrous evil and the ability to hurt others originates? Agu had a loving family, he read the Bible passionately, he was the best student at school. During the outbreak of war, separated from his mother and sister, he hides with his father and other men. They die, he survives, but he pays a very high price for it.
Agu himself is also aware of this. At the end of the book, when he is already in the refugee camp and talks to the psychologist about his experiences, he realizes that he is a beast: "I am, I am, but I also had a mother and she loves me" (p. 172), he says.
In summary - a book definitely worth dearing, it is not long and reads quickly. Will it stay for longer - it will turn out.
Author: Uzodinma Iweala
Title: Beasts of No Nation
Publishing House: Wydawnictwo Literackie
Kraków 2007
Translated by: Paweł Łopatka
ISBN: 978-83-08-03984-7
Bohaterem jest Agu, dziecko rozdzielone od rodziców i siostry, świadek śmierci swojego ojca. Znaleziony i wcielony do armii rebeliantów, podróżuje wraz z mężczyznami, napada, gwałci i sam jest gwałcony przez własnego dowódcę.
Moje pierwsze skojarzenie z narratorem dzieckiem pobiegło oczywiście do Malowanego ptaka Jerzego Kosińskiego, która przebija tą książkę wielokrotnie pod względem okrucieństwa i jego opisu. Tam dodatkowym elementem wstrząsającym był fakt, że dziecko było młodsze i nie miało świadomości, co i dlaczego się dzieje, a jego narracja była czystym opisem. Agu jest starszy, rozumie, że czyny, których się dopuszcza, są złe i niemoralne. Jest jakby na granicy budzącej się świadomości, i jego relacja jest przeplatana rozmyślaniami. Jednak już czytając tą książkę wiedziałam, że mnie nie przekonuje.
Nie daje mi spokoju, co w tej książce jest nie tak. Język jest prosty, z ogromną liczbą powtórzeń, realistyczny, ale jednocześnie brak mu szczegółów. Zostanie ze mną na pewno porównanie wypowiedziane przez Agu, że karabin, który nosi na plecach rozgrzewa się i wypala mu znak na plecach niczym rozpalone żelazo na krowie. Znak, który będzie nie do wymazania. Chłopiec czuje się niewolnikiem swej broni, to ona każe mu iść tam, gdzie dobrowolnie sam by nie poszedł, to ona kieruje jego działaniami i jest gwarantem jego życia. Dopóki ma broń i jej używa, może pozostać wśród rebeliantów. Jeśli broń zgubi, sam zginie.
Jeśli chodzi o tytuł - polski podoba mi się bardziej: Bestie znikąd. Angielski, Beasts of No Nation, jest węższy i sugeruje tylko, że akcja nie toczy się w żadnym konkretnym kraju afrykańskim, przez co książka jest uniwersalna. Jednak polski tytuł dodaje dodatkowy wymiar - skąd się w ogóle taka bestia w człowieku rodzi, skąd bierze się tak monstrualne zło i umiejętność krzywdzenia innych? Agu przed swoją miał kochającą rodzinę, namiętnie czytał Biblię, był najlepszym uczniem w szkole. Podczas wybuchu wojny rozdzielony od matki i siostry, ukrywa się wraz z ojcem i innymi mężczyznami. Oni giną, on przeżywa, ale płaci za to bardzo wysoką cenę.
Sam Agu również zdaje sobie z tego sprawę. Na samym końcu książki, kiedy znajduje się już w obozie dla uchodźców i rozmawia z psychologiem o swoich doświadczeniach, zdaje sobie sprawę, że jest bestią: "Jestem. Jestem, ale też miałem mamę i ona mnie kocha (s. 172)."
Podsumowując - przeczytać na pewno warto, rzecz nie jest długa i czyta się wartko. Czy zostanie na dłużej - to się okaże.
Uzodinma Iweala Bestie znikąd
Wydawnictwo Literackie
Kraków 2007
Tłumacz: Paweł Łopatka
ISBN: 978-83-08-03984-7
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
As always when I sit down to the next review, I look over the Internet to see how the book has been received, when it was published, what are the interesting facts about the author. I call it an extended reading. This time I was looking even more fiercely, because although the book is "powerful", it somehow did not convince me and I do not believe it is a good one.
The protagonist is Agu, a child separated from his parents and sister, a witness of his father's death. Found and incorporated into the rebel army, he travels with men, assaults, rapes and is raped by his own commander.
My first association with the child narrator is, of course, with The Painted Bird by Jerzy Kosinski, which outcomes this book many times in terms of cruelty and its description. There, an additional shocking element was the fact that the child was younger and did not know what was happening and his narration was a pure description. Agu is older, he understands that deeds that he is doing are wrong and immoral. He is as if on the verge of awakening consciousness, and his narration is full of inner thoughts. However, already reading this book, I knew that it doesn't convince me.
I keep thinking what is wrong in this book. The language is simple, with a huge number of repetitions, realistic, but at the same time it lacks details. The image that will stay with me is the one Agu depicts: his rifle on his back warms up and burns a mark on his back like the burning iron on the back of a cow. A sign that will be impossible to erase. The boy feels a slave to his weapon, it is it that orders him to go where he would not go voluntarily, directs his actions and guarantees his life. As long as he has a weapon and uses it, he can stay among the rebels. If the weapon is lost, he will die.
As for the title - I like Polish more: Beasts out of nowhere. English, Beasts of No Nation, is narrower and only suggests that the action is not taking place in any particular African country, which makes the book universal. However, the Polish title adds an extra dimension - where does such a beast in man some from, where does this monstrous evil and the ability to hurt others originates? Agu had a loving family, he read the Bible passionately, he was the best student at school. During the outbreak of war, separated from his mother and sister, he hides with his father and other men. They die, he survives, but he pays a very high price for it.
Agu himself is also aware of this. At the end of the book, when he is already in the refugee camp and talks to the psychologist about his experiences, he realizes that he is a beast: "I am, I am, but I also had a mother and she loves me" (p. 172), he says.
In summary - a book definitely worth dearing, it is not long and reads quickly. Will it stay for longer - it will turn out.
Author: Uzodinma Iweala
Title: Beasts of No Nation
Publishing House: Wydawnictwo Literackie
Kraków 2007
Translated by: Paweł Łopatka
ISBN: 978-83-08-03984-7
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz